خواهران 100 ساله 5 نکته ساده برای داشتن یک زندگی طولانی و شاد را به اشتراک می گذارند. در ادامه این مطالب به توصیه های این دو خواهر به نام های شرلی و ترودی می پردازیم.

شرلی هودس، 106 ساله، خواهر کوچک خود، روتی سویدلر، 103 ساله را از سال 2015 شخصاً ندیده است. دیدار آنها دشوار است، زیرا آنها شرایط زندگی متفاوتی داشته و محل زندگی آنها 800 مایل از هم فاصله دارد.

با این حال، آنها سه بار در هفته با تلفن صحبت می کنند. هودس از تلفن ثابتی استفاده می‌کند که به‌ویژه شماره های بزرگتر و تعداد دکمه های کمتری دارد، زیرا چشمان او چندان تیزبین نیستند.

صرف نظر از اینها، او هر کاری که لازم است، انجام می دهد تا با تنها خواهر و برادر باقی مانده اش در ارتباط بماند. او و سویدلر کوچکترین فرزندان از خانواده 10 نفره طبقه کارگر بوده اند.

هودس می گوید: «خانواده برای ما بسیار مهم است. روابط نزدیک بسیار مهم است. روابط به شما امید ادامه دادن می دهد.”

سویدلر نیز موافق است: کلید طول عمر این است که “شاد باشید، سالم زندگی کنید و عشق در زندگی خود داشته باشید.”

 

 

از دور، هودس و سویدلر مانند دوقسمت یک سیب، مشابه به نظر می رسند. هر دوی آنها بیوه های یهودی ریزجسه و درخشان با موهای پف کرده سفید هستند.

اما آنها بر فردیت خود پافشاری می کنند. هودس می گوید که او و خواهر کوچکش «اصلاً خیلی شبیه هم نیستند». سویدلر “دوست دارد به خود ببالد.”

سویدلر می‌گوید: هودس به زندگی مردم نفوذ می‌کند. در مقابل، “من فقط می خواهم یک گفتگوی به روز در مورد آنچه در جهان می گذرد داشته باشم.”

هودس بدون نگرانی اذعان می کند: «من خیلی فضول هستم. اما “همه به افراد دیگر نیاز دارند! اگر شما دیگران را ملاقات نمی کردید و نمی خواستید در مورد آنها بدانید، زندگی خالی می شد.”

 

بدن و ذهن خود را در فرم خوب نگه دارید

خواهران موافق هستند، اگر نتوانید از وقت خود در اینجا لذت ببرید، زندگی از 100 سال گذشته ارزش چندانی ندارد. این بدان معناست که از خود به روشی جامع مراقبت کنید. هودس می گوید: «شما به سلامتی نیاز دارید تا بتوانید در زندگی مشارکت کنید.

سویدلر می گوید: «بدن و ذهن خود را در فرم خوب نگه دارید تا زندگی طولانی و شاد خود را بسازید. ”

در ادامه 5 نکته درباره ی زندگی طولانی و شاد از زبان این دو خواهر میخوانیم.

 

1.فعال باشید

قبل از وجود  تکنولوژی های بسیار برای ورزش کردن، هودس و سویدلر فعال بودند.

“وقتی در خانه زندگی پدری می‌کردم، با دوستانم در آب انبار قدم می‌زدم. این فوق‌العاده بود. پنج مایل پیاده‌روی و هر روز صبح آن را انجام می‌دادم. سربالایی و سرازیری، بنابراین واقعاً به شما تمرین می‌داد.”

اگرچه سویدلر این روزها به اندازه خواهرش چابک نیست، اما هنوز هم در مواقع ضروری در داخل و در خارج از منزل که آب و هوای شهرش اجازه می دهد، دور می زند.

هودس که در کارولینای شمالی زندگی می کند، از مزیت آب و هوای ملایم تر برخوردار است و هدف آن پیاده روی روزانه است. هفته ای دو بار، وقتی دخترش می آید، با هم در محوطه ساختمان قدم می زنند.

هودس همیشه بیرون رفتن و حرکت کردن را دوست داشته است: “پیاده روی بخشی از زندگی من بود.” عملی هم بود، چون او و شوهرش باید مواظب پول بودند، می‌گوید: پیاده‌روی «ارزان‌ترین چیزی بود که می‌توانستید داشته باشید که من از آن لذت می‌بردم».

 

2.ارتباطات را پرورش دهید

هودس می‌گوید: به‌عنوان کودکی در خانواده‌ای فقیر، «همه بخش‌های زندگی ما در حال جلو رفتن بود». “شاید ما نیازهای ساده را داشتیم، اما درگیری هم بود.”

اگرچه درگیری وجود داشت، “ما غلبه کردیم، با هم کنار آمدیم، ما به همدیگر اهمیت می دادیم. دعواهای زیادی داشتیم چون باید صدایت را بشنوی! صدایت را بلند کنی. اما اشکالی ندارد.”

یاد گرفتن اینکه در مواقع ضروری به هم گوش دهید و یاد بگیرید که با هم کنار بیایید، به هر دوی آنها کمک کرد. هودس می‌گوید: «چیزهای زیادی وجود داشت که مجبور بودیم با آن‌ها کنار بیاییم، اما برای آن افراد بهتری شدیم.

جایی که هودس زندگی می کند، ساکنان همیشه می آیند و می روند، و او تنوع را دوست دارد. “این مرا علاقه مند نگه می دارد! من با افراد جدید می نشینم، گفتگو می کنم، سوال می پرسم، آنها را وادار می کنم تا صحبت هایم را ادامه دهند”

از این طریق می‌توانید چیزهای زیادی یاد بگیرید: بالاخره او می‌گوید: “شما هرگز نمی‌دانید در یک شخص چه چیزی پنهان است.”

هر دو زن خاطرات خوبی از همسرشان دارند. سویدلر می گوید: «هیچ چیز بهتر از یک ازدواج خوب نیست.

هودس می گوید: “من یک شوهر فوق العاده و فرزندان شگفت انگیز داشتم.” “این یک اتفاق عالی در زندگی است.”

 

 

3.به طور گسترده مطالعه کنید

توصیه هودس به هر کسی که می‌خواهد از نظر ذهنی فعال بماند این است: “بخوان، تا بتوانی ذهن خود را توسعه بدهی.”

این زنان علاقه مشترکی به ادبیات و هنرهایی دارند که از دوران جوانی شروع شد. هودس می گوید: «ما خانواده کتابخوانی بودیم و مجبور نبودیم برای کتاب پول خرج کنیم، زیرا کتابخانه نزدیک بود.

سویدلر می‌گوید: «وقتی من یک دختر کوچک بودم و کارت کتابخانه‌ام را گرفتم، این بهترین اتفاقی بود که برای من افتاد. اکنون او در یک گروه کتاب است، و نه گروهی که در آن اعضا عمدتاً شراب می نوشند و شایعات درست می کنند: “ما داستان می خوانیم و درباره آنها بحث می کنیم.” او به‌ویژه نویسندگان سیاه‌پوست را دوست دارد زیرا آنها او را در معرض تجربیات و دیدگاه‌های مختلف قرار می‌دهند.

دانشمندان دریافتند که به طور فزاینده‌ای، تنهایی می‌تواند باعث مرگ شود. اما سویدلر می گوید: «اگر عاشق خواندن هستید، هرگز تنها نخواهید بود. هر کتابی دوست شماست.”

 

4.در حد متعادل غذا بخورید

اولین چیزی که از سویدلر در مورد راز زندگی طولانی و شاد در 100 سالگی گفت این است که “آنها هرگز سیگار نمی کشند و مشروبات الکلی نمیخورند.” هر چند، او چیز زیادی برای گفتن در مورد آنچه که باید یا نباید به بدن  وارد کنید، نگفت.

او می گوید که “رژیم غذایی بسیار خوبی دارم. سعی می کنم از دسرها دوری کنم.»

هودس پیرو دستورالعمل های آموزش داده شده در دوره تغذیه صلیب سرخ که او در طول جنگ جهانی دوم گذرانده، می‌گوید: «من دوست داشتم یک رژیم غذایی ساده و متعادل و بدون شیرینی زیاد داشته باشم. (“آنها می خواستند ما را سالم نگه دارند.”) اگرچه او سعی می کند چربی حیوانی را محدود کند و شیر بدون چربی می نوشد، اما بعد از شام از کمی بستنی لذت می برد.

به نظر می رسد که نکته اصلی، در مورد غذا و همچنین هر چیز دیگری، افراط در آن است: “زندگی خوب و معتدل ضرری ندارد.”

 

5.روی نکات مثبت تمرکز کنید

هودس می گوید: «من آدم خوش شانسی هستم. با وجود اینکه بیماری ها و مشکلاتی داشته ام، بر آن ها غلبه کرده ام».

به عنوان یک کودک باهوش، او یک درس را حذف شد. اما رفتن به دانشگاه مقدور نبود. در نوجوانی  کار می کرد و پس از فارغ التحصیلی، مجبور بود پول دربیاورد.

او به این فکر می کند که چه چیزی می تواند باشد: “من تحصیلات زیادی نداشتم، اما از تحصیلی که داشتم، لذت می بردم.” او دوست داشت شغلی چالش برانگیزتر و سطح بالا داشته باشد.

اما او به پشیمانی نمی پردازد: “با همه اینها من خیلی خوش شانس هستم.”

روحیه او کمک می کند. اساساً، او فردی شاد و خوش بین است. “همه مردم قدر چیزهایی را که در زندگی خود دارند نمی دانند – آنها آن را بدیهی می دانند. من اینطور نیستم. دوست دارم موقعیت ها را تجزیه و تحلیل کنم و احساس می کنم موفق بوده ام.”

سویدلر غم و اندوه بیشتری داشته است: هر دو دخترش درجوانی مردند. با این حال، چرا وقت خود را با احساس تلخی یا پشیمانی صرف کند؟

او در کودکی به خاطر رفتار خوبش مورد تحسین قرار می گرفت. “وقتی وارد کلاس می شدم، معلمم می گفت: “صبح بخیر، آفتاب!” چون خیلی سرحال بودم.”

حالا او 103 سال دارد و این تغییری نکرده است. سویدلر می گوید: «من به همه چیز علاقه مند هستم و در اینجا و اکنون هستم. “من به عقب نگاه نمی کنم، بلکه نگاهم رو به جلو است.”